Nawrócenie misyjne parafii

Abstrakt

Kościół zrodził się z misji Jezusa Chrystusa, którą pozostawił swoim uczniom odchodząc z tego świata. Wzrost i rozwój wspólnoty jest skutkiem ochoczej odpowiedzi na ewangelizacyjny nakaz naszego Pana, której udzielili Jego uczniowie, a następnie kolejne pokolenia ludzi wierzących. Głoszenie Dobrej Nowiny jest zatem związane z Kościołem i stanowi o jego istocie, czyli misyjnym powołaniu. Ewangelizacyjna misja wprowadza chrześcijan w serce Pana Boga, którego najgłębszym pragnieniem jest doprowadzenie każdego człowieka do Zbawienia (por. 1 Kor 2, 4). Celem głoszenia Ewangelii jest odkrycie i realizacja woli Bożej dotyczącej Zbawienia, nie jest ono więc jednym z zadań Kościoła, ale jest Jego istotą. Papież Paweł VI podkreślił, iż ewangelizacja stanowi pierwszorzędne i naturalne posłannictwo Kościoła, które powinien uważać za łaskę i właściwe powołanie (por. Evangelii nuntiandi, 2). Paweł VI stwierdził jasno, że wspólnota Kościoła jest dla ewangelizacji. Każdy członek Kościoła nieustannie potrzebuje nawrócenia. Jest to warunek, bez którego nie można właściwie realizować misji Kościoła. Papież Franciszek dostrzegł, że z biegiem czasu i rozwoju chrześcijaństwa, w wielu rejonach świata działalność Kościoła, w mniejszym lub większym stopniu, utraciła swoją ewangelizacyjną celowość, a jej miejsce zajęła troska o zachowanie i rozwój zdobytej przez Kościół pozycji w danym narodzie i kulturze oraz utrzymanie w swych szeregach osób, które otrzymały już pierwszy sakrament inicjacji chrześcijańskiej. Dlatego, by Kościół mógł w pełni podjąć swe najgłębsze powołanie, niezbędna jest dziś misyjna przemiana całej wspólnoty ludzi wierzących i nawrócenie duszpasterstwa (por. Evangelii gaudium, 25, 27). Współczesny człowiek zarówno wierzący, jak i niewierzący potrzebuje nawrócenia i wspólnoty do tego, aby odnaleźć sens swojego życia i powołanie, którym został obdarowany.